2.2.06

Θρησκευτικές Γελoιογραφίες και Φανατισμός

Με αφορμή τις πρόσφατες αντιδράσεις στο Μουσουλμανικό κόσμο για τις γελοιογραφίες που απεικονίζουν τον προφήτη Μωάμεθ η πρώτη μου σκέψη ήταν να αναδημοσιεύσω τις γελοιογραφίες και στη σελίδα αυτή, ως ένδειξη συμπαράστασης στη δανέζικη εφημερίδα και στη χώρα της Δανίας που τιμά και αναγνωρίζει τη σημασία της ελευθερίας έκφρασης. Πραγματικά υποδειγματική η αντίδραση του Δανού πρωθυπουργού: "Η Κυβέρνηση της Δανίας δεν έχει άποψη για τις γελοιογραφίες που δημοσιεύουν οι εφημερίδες". Μνημείο σαφήνειας, λιτότητας και αξιοπρέπειας!
Από μεριάς μου θα συνεχίσω να καταναλώνω δανέζικα προϊόντα, και ως ένδειξη συμπαράστασης και γιατί η χώρα αυτή έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά διαφθοράς στον κόσμο και μπορείς να είσαι ήσυχος για το τι βάζεις στο στόμα σου.

Στη συνέχεια όμως σκέφτηκα ότι θα ήταν προτιμότερο να αναδημοσιεύσω γελοιογραφίες (ή συνδέσεις προς γελοιογραφίες) θρησκευτικού περιεχομένου που αφορούν και άλλες θρησκείες έτσι ώστε να μην ενισχύσω (στον απειροελάχιστο βαθμό που μου αναλογεί) την παρεξήγηση που προσπαθούν να καλλιεργήσουν κάποιες αραβικές κυβερνήσεις και φανατικές θρησκευτικές οργανώσεις.

Μετά από πολύ σκέψη, διάβασμα και πονοκεφάλιασμα κατέληξα στο να δημοσιεύσω κάποιες συνδέσεις προς κατατοπιστικά άρθρα και ορισμένες τηλεγραφικές σκέψεις:
Τα σκίτσα με τον Προφήτη Μωάμεθ που δημοσιεύτηκαν στη δανέζικη εφημερίδα Jyllands Posten και αναδημοσιεύτηκαν σε Νορβηγικό περιοδικό.
Πράγματι κάποια από τα σκίτσα μπορούν να θεωρηθούν προκλητικά έως και υβριστικά ίσως όχι για τον Μωάμεθ αλλά για τους Μουσουλμάνους γενικότερα. Όμως, όπως έχουμε υποστηρίξει και στο παρελθόν, η λογοκρισία είναι σε κάθε περίπτωση κατακριτέα και η ελευθερία του λόγου σε όλες της τις μορφές (πρέπει να) αντιμετωπίζεται ως κάτι το ιερό και απαραβίαστο. Και επιπλέον, δεν ξέρουμε τι ήθελε να πει ο σκιτσογράφος με τα σκίτσα του. Ότι οι μωαμεθανοί είναι όλοι τρομοκράτες ή ήθελε απλά να δείξει ότι οι τρομοκράτες φορούν θρησκευτικό μανδύα, παρουσιαζόμενοι ως καλοί πιστοί;

Ψάχνοντας να βρω online γελοιογραφίες του ΚΥΡ με τον Χρηστό (έχει σκιτσάρει πολλές αλλά δεν βρήκα καμία online) έπεσα πάνω σε μία εξίσου και ακόμη περισσότερο ίσως "ρατσιστική" γελοιογραφία του κατά των Εβραίων. Παρά τις διαμαρτυρίες των Ελλήνων Εβραίων δεν είδα να ζητούν ούτε από την ελληνική κυβέρνηση να απολογηθεί ούτε καν από την εφημερίδα να τιμωρήσει το σκιτσογράφο. Απλώς μία συγγνώμη την οποία απ'ότι φαίνεται και δεν εισέπραξαν ποτέ. (εδώ στα Αγγλικά).

"Αντίστοιχα" σκίτσα που απεικονίζουν τον Χρηστό (ή τον Άγιο Βασίλη) βρίσκει κανείς σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά δυτικών χωρών. Τι είναι αυτό που έκανε πολλούς Μουσουλμάνους να εξαγριωθούν; Νομίζω ότι καλές απαντήσεις δίνουν άρθρα σαν αυτό της Deutsche Welle και του Yahoo (1), (2).
Οι αραβικές κυβερνήσεις προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία για να συκοφαντήσουν και να μειώσουν στα μάτια των υπηκόων τους την αξία της ελεύθερης έκφρασης και να αντισταθούν στις πιέσεις για εκδημοκρατισμό ενώ παράλληλα και οι ακραίοι φανατικοι βρήκαν μια ευκαιρία για να στρέψουν τα πλήθη ενάντια στη Δύση και να στρατολογήσουν νέους οπαδούς...
Υ.Γ. Πολύ κατατοπιστικό και το ημερολόγιο των γεγονότων που παραθέτει η Die Welt

Υ.Γ. 2 Και ένα ενδιαφέρον άρθρο από τους Times.

Υ.Γ. 3 Και από το Radio Netherlands: Why ridicule won’t lead to dialogue.

Υ.Γ. 4 Και ένα ακόμη, δεύτερο άρθρο από τους Times, διαφορετικής άποψης από το προηγούμενο.

3 comments:

basik-ly said...

Αλήθεια, πόσοι από αυτούς που έχουν ξεσηκωθεί έχουν δει τα σκίτσα; Και από αυτούς που τα είδαν, πόσοι προσπάθησαν να τα κατανοήσουν;

GreekForum said...

Φαντάζομαι ελάχιστοι έως κανείς. Και μόνο να κάνεις τη σύγκριση με όσα έχουν συμβεί κατά καιρούς στην Ελλάδα (π.χ. έκθεση Outlook) μπορείς να φανταστείς το μέγεθος της άγνοιας.
Αυτό που μου τη σπάει είναι ότι εμείς, σαν κάτοικοι της Ελλάδας, δεν είμαστε και ακριβώς σε θέση να τους "τη λέμε". Από την άλλη, αυτή είναι ίσως και η ελπίδα. Ότι τελικά οι χώρες τους δεν διαφέρουν τόσο πολύ, έστω, από τη δική μας.

basik-ly said...

Και άντε να πει κανείς ότι το Ισλάμ περνάει τον δικό του Μεσαίωνα ελπίζοντας να έρθει γρήγορα η Αναγέννηση. Στην Ελλάδα, όμως, τι και πότε;