Δεν ξέρω τι επιρροή μπορεί να έχει μια φωνή σε ένα ανώνυμο μπλογκ σαν αυτό, αλλά ας ενώσω κι εγώ τη φωνή μου με την αγωνία του Αθανάσιου Έλλις όπως εκφράστηκε σ'αυτά τα δύο κείμενα στην Καθημερινή:
Εν την ενώσει η ισχύς (19/3/2009)
Η ευκαιρία που χάνεται (20/5/2009)
καθώς και μ' αυτό το κείμενο του Νίκου Ράπτη:
Ενότητα ή ήττα (13/3/2009).
Να τονίσω ότι τυχόν συνεργασία των "κεντρώων" πολιτικών δυνάμεων θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως καταλύτης για την προσέλκυση και των λίγων αλλά σημαντικών άξιων προσώπων που παραμένουν ακόμη στα κατεστημένα κόμματα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment