Απρόσβλητος από την αλήθεια ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ (Παντείου) Γιανναράς συνεχίζει να αναφέρεται σα να μη συμβαίνει τίποτα στο διπλό φιάσκο των φημολογιών που ο ίδιος διέδωσε για τον Κίσσινγκερ και κάποιον Daniel Fried (λεπτομέρειες στο αρχικό link). Μόνο υβρίζει, πολύ δακρύβρεκτα και στυλιζαρισμένα είναι η αλήθεια, αυτούς που τόλμησαν να αποκαλύψουν τις ανακρίβειές του. Στο ίδιο τεύχος της Καθημερινής (19/6/05) ο εμπλεκόμενος στο φιάσκο, επίσης Καθηγητής Παντείου, Π. Ήφαιστος προβάλει το εξής ατράνταχτο επιχείρημα σε αυτούς που αμφισβητούν την ύπαρξη / αυθεντικότητα της δήλωσης Fried: Και που ξέρετε ότι δεν το είπε; (!!!) Φοβερή επιχειρηματολογία από τον Καθηγητή Παντείου. Άρα μπορούμε να αποδίδουμε την οποιαδήποτε δήλωση στον οποιoδήποτε και μετά πρέπει οι άλλοι να αποδεικνύουν τι είπε και δεν είπε.
Ο Γιανναράς είναι μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις της τελευταίας δεκαετίας. Αναρωτιέμαι αν εμείς δεν τον είχαμε καταλάβει καλά ή αν αυτός άλλαξε στην πορεία...
ΕΤΟΣ 50ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ: 16423 Κυριακή, 3 Ιουλίου 2005
Τυπώστε το άρθρο Στείλτε το με e-mail
Το αμερικανικό πάρε-δώσε με την Τουρκία Του Μάριου Ευρυβιάδη Η αμερικανική Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Daniel Fried, που σήμερα έχει τομέα ευθύνης την περιοχή μας, ουδέποτε έκανε δημόσια δήλωση για το Κυπριακό σε συνάντηση στις 26/05/2003 που συσχετίζει το Σχέδιο Ανάν με ένα αμερικανο-τουρκικό αλισβερίσι γύρω από τον πόλεμο στο Ιράκ. Η κατά την Ουάσινγκτον αμφισβητημένη δήλωση του Fried, που έγινε σε ομάδα Ελληνο-Αμερικανών, έχει ως εξής: «Οταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση των στρατιωτών μας μέσα από το έδαφός της στο Βόρειο Ιράκ της προσφέραμε (δυο) κίνητρα, αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές και πιστώσεις και την Κύπρο υπό την μορφή του Σχεδίου Ανάν». H θέση της αμερικανικής Κυβέρνησης, ως επίσημη τοποθέτηση, είναι μεν κατανοητή όχι όμως και σεβαστή, όπως έχω ήδη εξηγήσει (βλ. απαντητική μου επιστολή στην «Καθημερινή» 17/05/05) αλλά θα επεκταθώ και παρακάτω, διότι συγκρούεται με την αλήθεια και την πραγματικότητα της ακολουθούμενης από τους Αμερικανούς πολιτική στο Κυπριακό της οποίας κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι σήμερα ο ανώδυνος για τις ΗΠΑ κατευνασμός των μιλιταριστών της Άγκυρας, σε βάρος όμως της Κύπρου και του λαού της. Η τοποθέτηση των Αμερικανών τροφοδότησε, όπως εξάλλου ήταν αναμενόμενο, μια καμπάνια αμφισβήτησης της αλήθειας στην Ελλάδα που μεταφέρθηκε και στην Κύπρο μέσω των γνωστών υπογείων διαδρόμων που δημιούργησαν οι Ελλαδίτες εκσυγχρονιστές, εναντίον όλων, συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντα, που χρησιμοποίησαν τη δήλωση Fried στο πλαίσιο προσπάθειας ερμηνείας της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή μας. Κατά τους οργανωτές της καμπάνιας, όλοι εμείς που έχουμε χρησιμοποιήσει τη δήλωση Fried, συμπεριλαμβανομένου και του Aris Anagnos, γνωστού πολιτευτή και επιχειρηματία από την Καλιφόρνια που την πρωτοδημοσιοποίησε, αποτελούμε μέρος ενός καλά οργανωμένου διεθνούς χαλκείου κατασκευής και διασποράς ψευδών ειδήσεων, καθοδηγούμενοι από διάφορα εθνικιστικά και άλλα ανομολόγητα πάθη, ιδεοληψίες και συμπλέγματα διαφόρων μορφών. Ο προφανής σκοπός και στόχος του χαλκείου μας, απ' όσα μας καταλογίζουν, είναι να πλήξουμε την αξιοπιστία όλων που ανιδιοτελώς εργάζονται και στις δυο μεριές του Ατλαντικού για να μας λύσουν τα διάφορα προβλήματά μας και για τα οποία φταίνε αποκλειστικά και μόνο τα πάθη μας και το κακό μας το κεφάλι. Εκτός όμως από αχάριστοι είμαστε και αποτελεσματικά δαιμόνιοι, όπως αποδεικνύει το περί Fried χάλκευμά μας. Σε κάποια φάση, λοιπόν, μεταξύ της αμερικανο-βρετανικής επίθεσης κατά του Ιράκ και της απόρριψης του Σχεδίου Ανάν, συγκεντρωθήκαμε, οργανωθήκαμε ως χαλκείο, επιλέξαμε κατόπιν ενδελεχούς έρευνας και μελέτης του χαρακτήρα του τον κ. Fried, που υπηρετούσε τότε σε νευραλγική θέση στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ με αρμοδιότητες το Κυπριακό και τα ελληνο-τουρκικά, ως τον πιο κατάλληλο και αποφασίσαμε να του αποδώσουμε τα παραπάνω κατασκευασθέντα από εμάς. Επιπλέον όλα τα μέλη του χαλκείου, από την Καλιφόρνια μέχρι τη Λευκωσία, καθορίσαμε συγκεκριμένους ρόλους και μεθοδεύσεις, επιλέξαμε κατάλληλους χρόνους ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες ώστε να έχουμε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα και την κατάλληλη στιγμή, μπάμ, κτυπήσαμε τα αχάπαρα και αθώασ θύματά μας και διαβάλαμε τη φήμη των ΗΠΑ. Τύφλα να 'χει ο μεγάλος δάσκαλός μας Γκέμπελς, τύφλα να 'χουν οι άνθρωποι του τσάρου που κατασκεύασαν τα «Πρωτόκολλα του Σιωνισμού», με τους οποίους μας παρομοίωσαν, τύφλα να 'χει η πάλαι ποτέ KGB, τύφλα να 'χουν οι CIA, MI-6, MIT, MOSSAD και το Office of Special Operations του Πενταγώνου. Τύφλα να έχουν όλοι μαζί και ξεχωριστά. Τους φορέσαμε όλους γυαλιά ή, κατά τους αθηναΐζοντες, τους κάναμε «ρόμπα». Αποδείξαμε τη γύμνια τους με μια και μόνο θεαματική μας κίνηση, εμείς το από την Καλιφόρνια ορμώμενο χαλκείο. Χαλάλι μας λοιπόν τα πολλά ή λίγα που πήραμε, πέρα βέβαια της αρρωστημένης μας σοβινιστικής ευχαρίστησης που απολαύσαμε βλέποντας τους αγαθούς παράγοντες της διεθνούς ηθικής να τρέχουν να περιορίσουν το κακό που κάναμε. Επειδή γράφοντας έρχονται οι ιδέες, προτίθεμαι να εισηγηθώ στον αρχηγό μας κ. Anagnos, μέσα στο πνεύμα πάντοτε του νεοφιλελευθερισμού, των ιδιωτικοποιήσεων και του outsourcing που μαζί όλα στοχεύουν στο υψηλό αγαθό της ελευθερίας (φτιάχτηκε για την προώθησή της και Δίκτυο Ελευθερίας στην Αθήνα) να προσφέρουμε τις αποδεδειγμένα πλέον υπηρεσίες του καλιφορνέζικου χαλκείου μας σε ενδιαφερόμενα κράτη, κρατικούς, ημικρατικούς οργανισμούς και φορείς, σε μη κυβερνητικές οργανώσεις ή ακόμη και σε άτομα τόσο της «κοινωνίας των πολιτών» όσο και αυτής των «κολλητών» και, πάντοτε, με τις χαμηλότερες τιμές της αγοράς. Επί του προκειμένου είναι «λογικά» αδύνατο -αυτός είναι ο ισχυρισμός της διάψευσης- ένας έμπειρος διπλωμάτης (και πρώην πρέσβης στην Πολωνία) όπως ο κ. Fried να διέπραξε μιας τέτοιας ολκής διπλωματική γκάφα (diplomatic gaffe - η ύπαρξη και μόνο της φράσης diplomatic gaffe πρέπει να μας λέει κάτι) και μάλιστα μπροστά σε Ελληνο-Αμερικάνους. Και όμως, η δήλωση Fried είναι τόσο «λογικά» αδύνατη όπως «λογικά» αδύνατο υπήρξε και το γεγονός της ομότεχνης τους πρέσβειρας στο Ιράκ, April Gillespie, να είχε πει στον Ιρακινό δικτάτορα Σαντάμ, λίγες μέρες πριν την εισβολή στο Κουβέιτ, ότι η χώρα της δεν λάμβανε θέση στο ζήτημα των εδαφικών διαφορών ανάμεσα στο Ιράκ και το Κουβέιτ. Την τοποθέτηση αυτή ο Σαντάμ εξέλαβε ως «πράσινο φως» από την Ουάσινγκτον για την εισβολή, «λογικό» επακόλουθο της οποίας είναι η σημερινή κατοχή του Ιράκ από τις ΗΠΑ. Και όπως «λογικά», επίσης, δεν μπορούσε να είχε πει ο Henry Kissinger στον caudillo Augusto Pinochet της Χιλής, αμέσως μετά το πραξικόπημα και το όργιο αίματος κατά αθώων που το ακολούθησε, να κάνει ο Pinochet στη Χιλή ότι έπρεπε να κάνει αλλά να το κάνει γρήγορα. Και είναι βέβαια «παράλογο» και «αδιανόητο» δυο χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Kissinger, μαζί με τον πρόεδρο Ford, να είχαν τηρήσει ανάλογη στάση απέναντι σε ένα άλλο caudillo, τον Σουχάρτο της Ινδονησίας, όταν τον επισκέφθηκαν επίσημα στις 7 Δεκεμβρίου 1975. Τότε, σε δημόσια δήλωσή του ο Κissinger είπε ότι η χώρα του κατανοεί τη θέση της Ινδονησίας αναφορικά με το Ανατολικό Τιμόρ, για να ακολουθήσει, την ίδια μέρα και λίγες μόνο ώρες μετά την αποχώρηση των Kissinger-Ford, η εισβολή και οι σφαγιασμοί στο Ανατολικό Τιμόρ. Αποφεύγω την όποια αναφορά στη γνωστή διπρόσωπη πολιτική του Kissinger έναντι στο χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο και στην τουρκική εισβολή, ούτε και κάνω μνεία του τι προηγήθηκε και ποια αξιοπιστία πρέπει να προσδίδεται σε επίσημα διαγγέλματα, επίσημες δηλώσεις, επίσημες τοποθετήσεις στο Κογκρέσο και τον ΟΗΕ, καθώς επίσης σε εκθέσεις, καταγγελίες και επίσημες διαψεύσεις, και όλα τα σχετικά και συναφή γύρω από τα δρώμενα στο Ιράκ σήμερα.
30 δις δολάρια η δωροδοκία και άλλα ανταλλάγματα Η δήλωση Fried περιγράφει πραγματολογικά επαληθεύσιμα γεγονότα, με επίκεντρο το πάρε-δώσε μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας ώστε να εμπλακεί η Τουρκία στον πόλεμο κατά του Ιράκ. Επ' αυτού υπεγράφη συγκεκριμένη συμφωνία (Memorandum of Understanding) τον Φεβρουάριο, ενώ ήδη στο US CENTCOM στη Φλώριδα (αρχηγείο των Αμερικανών για τον πόλεμο στο Ιράκ) ευρίσκετο εγκατεστημένο και λειτουργούσε τουρκικό επιτελείο (Turkish Operational Planning Team-OPT) για συντονισμό. Σε ενίσχυση των παραπάνω και όπως έγραψε ο δημοσιογράφος με έδρα την Ουάσινγκτον, Timothy Noah (The S late, March 3, 2003) «για να εξασφαλιστεί η συμφωνία της διακίνησης αμερικανικών δυνάμεων μέσω Τουρκίας, η αμερικανική κυβέρνηση συμφώνησε να καταβάλει ένα ποσό μέχρι 30 δις δολάρια ως δωροδοκία (bribe) και υποσχέθηκε και ορισμένα άλλα ανταλλάγματα ("certain bargains") στην Άγκυρα τα οποία δεν έχει διάθεση να αποκαλύψει». Μέρος των άλλων "certain bargains" αφορούσαν ασφαλώς στο περιεχόμενο της δήλωσης Fried, άλλα στο μέλλον του Ιράκ και το ρόλο της Τουρκίας και άλλα στις δεσμεύσεις της Ουάσινγκτον ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Μετά τη γνωστή αμερικανο-τουρκική ρήξη λόγω του κουρδικού ζητήματος στο Ιράκ και παρά τις αντιδράσεις στο Πεντάγωνο (που συνεχίζονται μέχρι σήμερα) κατά της Τουρκίας, επικράτησε η άποψη του Υπουργείου Εξωτερικών ότι θα πρέπει πάση θυσία να γίνει συντήρηση στις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις μέχρι την άρση της «παρεξήγησης». Και επειδή οι Αμερικανοί ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να ενδώσουν στις τουρκικές επεκτατικές απαιτήσεις στο Β. Ιράκ, ο πιο ανώδυνος τρόπος ("cost free" είναι η φράση που χρησιμοποιούν οι γραφειοκράτες του State Department) κατευνασμού των caudillos της Άγκυρας, είναι να συνεχίζουν να τους προσφέρουν γην κα ύδωρ στην Κύπρο με τις γνωστές πλέον σε όλους μας μεθοδεύσεις. Αυτή είναι σήμερα η πολιτική των Αμερικανών στην Κύπρο, η οποία κατάντησε να ανταγωνίζεται σε απολογητισκό ύφος αλλά και ουσία τη βρετανική, αναφορικά με την τουρκική κατοχή μέρους ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους το οποίο δεν εχθρεύεται τη χώρα τους. [Ακόμη ένα χαλκείο: κατά τον Ελληνο-Αμερικάνο Gene Rossides, ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία αποκάλυψε σε ομάδα Ελληνο-Αμερικανών που τον επισκέφθηκε πρόσφατα, ότι έχει οδηγίες από το υπουργείο του να μην κάνει αναφορά στη λέξη εισβολή (invasion) όταν μιλά για την τουρκική επιδρομή του 1974.] Είναι δηλαδή τόσο δύσκολο για τους διπλωμάτες της Αμερικής, μιας χώρας που ιστορικά έχει υποστηρίξει την αυτοδιάθεση των λαών και η οποία καταπολέμησε τον αποικισμό, να κατανοήσουν ότι Βρετανοί και Τούρκοι, ως γνήσιοι συνεχιστές των επαίσχυντων παραδόσεών τους, θέλουν να επιβάλουν ένα νέο-αποικιακό καθεστώς επί της Κύπρου και ότι χωρίς τη δική τους στήριξη και αρωγή κάτι τέτοιο θα ήταν καταδικασμένο; «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε αλήθεια» (AMICUS PLATO, SED MAGIS AMICA VERITAS).
* Υ.Γ Την επόμενη Κυριακή από τη στήλη αυτή θα αποκαλύψω το παρασκήνιο μιας ακόμη «πλαστής» είδησης που φέρει τον πρόεδρο Reagan, παρουσία του προέδρου Κυπριανού στο Λευκό Οίκο, να διατάσσει να ξεκουμπιστούν τα τουρκικά στρατεύματα από την Κύπρο.
Στην ΑΥΓΗ της 18-6-2005 δημοσιευθηκε ένα αρθρο από καποιον κ. Διονυση Γιουσετη, αναφορικα με την τερατογεννηση του Σχεδιου Αναν. Στην εξυπηρετηση οποιονδηποτε ντοπιων η ξενων συμφεροντων αντιπροσωπευει, αντι να κανει το καθηκον του ως αρθρογραφος και να ανιχνευσει την αληθεια, ο κ. Γιουσετης καταφευγει στην ευκολη λυση των εξυβρισεων και ανυποστατων κατηγοριων.
Ο κ. Γιουσετης με αποκαλει «εθναμυντωρα, βραδυφλεγη, βραδυνοο» και ουσιαστικα ψευτη. Από όλα αυτά, δεχομαι μονο τον χαρακτηρισμο του εθναμυντωρα. Παραγματικα, ως Ελληνας στρατιωτης, πολεμησα για την πατριδα στο δευτερο παγκοσμιο πολεμο και αντιμετωπισα τις σφαιρες του εχθρου, πραγμα που ισως να μην εχει κανει ο κυρ Διονυσης.
Από τον καιρο που μεταναστευσα στην Αμερικη μεταπολεμικα και εγινα Αμερικανος πολιτης, εξακολουθησα τον αγωνα για την Ελλαδα με πολιτικα μεσα. Σε συνεργασια με αλλους ομογενεις , ως μελη του Ελληνοαμερικανικου Συμβουλιου, κανουμε συνεχως επαφες με μελη του κογκρεσου και προσπαθουμε νε τους πληροφορησουμε και να τους πεισουμε ότι μια ανεξαρτητη, δημοκρατικη και ισχυρη Ελλαδα εξυπηρετει τα αμρικανικα συμφεροντα πολύ περισσοτερο παρα μια επιθετικη, επεκτατικη, στρατοκρατουμενη και καταπιεστικη Τουρκια που είναι εστια ανωμαλιας στην περιοχη. Αυτές οι προσπαθειες κορυφωθηκαν με την τουρκικη εισβολη της Κυπρου, που ηταν όχι μονο μια επιθεση εναντιον του Ελληνισμου αλλα και βαναυση παραβαση της ειρηνης, του διεθνους δικαιου και βασικων ανθρωπινων δικαιωματων. Τετοιες προσπαθειες ομογενων Αμερικανων εχουν αποκαλεσθει το ελληνικο λομπυ, που αποτελειται από εθελοντες και είναι ανιδιοτελες, εν αντιθεσει με το τουρκικο λομπυ.,το οποιο λαβαινει μεγαλα ποσα από την τουρκικη κυβερνηση και χρησιμοποιει επαγγελματιες.
Υπ΄αυτην την ιδιοτητα ημουν παρων και μαλιστα, κρατησα και σημειωσεις, σε μια συγκεντρωση Ελληνοαμερικανων που ελαβε χωρα στην Ουασιγκτον στιε 11-12 Ιουνιου 2003. Μεταξυ αλλων προσωπικοτητων που εκαναν παρουσιασεις , ηταν και οκ.Ντανιελ Φριντ, ανωτερος αξωματουχος του Σταιητ Ντεπαρτμεντ, απεσπασμενος προσωρινα στο εθνικο συμβουλιο ασφαλειας εκεινη την περιοδο. Στις 12 Ιουνιου (αλλου αυτή η ημρομηνια εχει αναφερθει κατά λαθος ως 26 Ιουνιου, αλλα δεν αλλαζει την ουσια.) , ο κ Φριντ ειπε μεταξυ αλλων το εξης, επι λεξει : «όταν προσπαθουσαμε να πεισουμε την Τουρκια να επιτρεψει το περασμα των στρατευματων μας απο το εδαφος της προς το Βορειο Ιρακ, της προσφεραμε δυο κινητρα, έναν αριθμο δισεκατομμυριων σε δανεια και παροχες, και την Κυπρο υπο την μορφη του Σχεδιου Αναν.» Καταπληκτος,μολις δοθηκε η ευκαιρια, υπεβαλα την ακολουθη ερωτηση στν κ, Φριντ: επαναλαμβανοντας τη δηλωση του, προσεθεσα: «όταν η Τουρκια αρνηθηκε το περασμα των αμερικανικων στρατευματων, αποσυρατε τα το ένα κινητρο, τα δισεκατομυρια δολλαρια, γιατι δεν αποσυρατε και το άλλο κινητρο, το Σχεδιο Αναν;» Ο κ. Φριντ ειχε την ευκαιρια να πει: κυριε, με παρεξηγησατε, δεν με καταλαβατε καλα, δεν εννοουσα να πω αυτό που λετε. Η απαντηση του ηταν απλως: « Όχι ,Όχι, το Σχεδιο Αναν είναι το μονο πανω στο τραπεζι», εννοωντας υπο συζητηση.
Τωρα η δηλωση του κ, Φριντ δεν ηταν ουτε προκλητικη, ουτε αδιακρισια, ουτε αποκαλυψη κρατικου μυστικου. Εξεφραζε απλως την κεχαραγμενη πολιτικη της αμρικανικης κυβερνησης. Στις 26 Φεβρουαριου, σχεδον τεσσερεις μηνες πριν τη δηλωση Φριντ, η δημοσιογραφος Τζουντη Ντεμπσεη, εφραφε στην εγκυρη εφημεριδα Φινανσιαλ Ταημς το εξης: «Ανωτερα στελεχη της κυβερνησης Μπους εχουν προτεινει στους Τουρκους στρατιωτικους ποιο ευνοικους ορους στο πακετο των Ενωμενων Εθνων για τη Βορεια Κυπρο, σε ανταλλαγμα της τουρκικης συνεργασιας για την παροχη βασεων και υλικης υποστηριξης για τον πολεμο εναντιον του Ιρακ υποτην ηγεσια των ΗΠΑ» Και παρακατω, στο ιδιο αρθρο, αναφερεται: «Διπλωματικες πηγες αναφερουν ότι οκ. Αναν θα προτεινει τροποποιησεις, δινοντας περισσοτερο εδαφος στους Τουρκοκυπριους, αυξανοντας τον αριθμο των αποικων που μπορουν να παραμεινουν, και αλλοιωνοντας τον αριθμο των ελληνικων και τουρκικων στρατευματων που θα βασιζονται στο νησι, το οποιο προκειται να αποστρατικοποιηθει.»¨
Η δηλωση του κ. Φριντ μπορει να περασε απαρατηρητη από την αμερικανικη κοινη γνωμη, η οποια ειναι συνηθισμενη στην φιλοτουρκικη πολιτικη των κυβερνησεων των ΗΠΑ.Οι περισσοτεροι Αμερικανοι, στη χωρα αυτή των μεγαλων διαστασεων, δεν ενδιαφερονται για τα προβληματα μιας μικρης μακρυνης χωρας σαν την Κυπρο. Εμεις όμως, ως μελη του Ελληνοαμερικανικου Συμβουλιου, δεν κρατησαμε τη δηλωση του κ.Φριντ μυστικη.. Αμεσως μετα τις 12 Ιουνιου αρχισαμε επαφες με μελη του κογκρεσου, ξεσκεπαζοντας το Σχεδιο Αναν γι’ αυτό που είναι, δηλαδη κατευνασμος της Τουρκιας, για κατι στο οποιο δεν ανταποκριθηκε η Τουρκια. Χρησιμοποιησαμε τη δηλωση Φριντ ως τεκμηριο μιας αδικης πολιτικης. Δωσαμε τη μαχη εκει που επιανε τοπο, στο κογκρεσο, και όχι στον ελληνικο τυπο, οπου ο βραδυφλεγης κ.Γιουσετης μολις τελευταια ανκαλυψε τη δηλωση Φριντ.
Αλλα υπαρχει και άλλος λογος για την εντατικη αμερικανικη πιεση υπερ του Σχεδιου Αναν. και αυτό ηταν ότι πλησιαζε η Ιη Μαιου2004 , ημερα της ενταξης της Κυπριακης Δημοκρατιας στην Ευρωπαικη Ενωση. Ηταν φανερο ότι το Κυπριακο επρεπε να λυθει παση θυσια, καθ’οποιονδηποτε τροπο για να μην είναι εμποδιο στην εναρξη των ενταξιακων διαπραγματευσεων με την Τουρκια. Είναι πασιγνωστο ότι από χρονια τωρα, οι ΗΠΑ προωθουν με κάθε τοπο την ενταξη της Τουρκιας στην ΕΕ. Ο λογος είναι ότι η Τουρκια στην ΕΕ θα είναι ο δουρειος ιππος ο οποιος θα εξασθενησει την ΕΕ ώστε να μην απειλειται η απολυτη κυριαρχια της υπερδυναμης.
Οποιος εξετασει το Σχεδιο Αναν που προεβλεπε την Τουρκοποιηση της Κυπρου, την συτριπτικη του μεροληψια υπερ των Τουρκοκυπριων και της Τουρκιας, την νομιμοποιηση της εισβολης και της κατοχηςτην παραβιαση ανθρωπινων δικαιωματων και του διεθνους δικαιου, θα πρεπει αντικειμενικα να συμπερανει ότι αυτό το σχεδιο δεν είναι ουτε δικαιο ουτε βιωσιμο. Ευτυχως, ο Κυπριακος λαος το απερριψε με συντριπτικη πλειοψηφια. Μαλιστα, 68% ολων των Κυπριων, συμπεριλαμβανομενων και των κατεχομενων και των αποικων, το καταψηφισε..
Οσοι είναι διατεθημενοι να θυσιασουν την Κυπρο για να τελειωσει η φασαρια, θα πρεπει να λογαριαζουν ότι μετα την Κυπρο ερχονται τα Ιμια, και μετα οι γκριζες ζωνες, η διχοτομηση του Αιγαιου και αλλα καλα.
Νομιζω ότι οκ. Γιουσετης πρεπει να ζητησει συγγνωμη από τους αναγνωστες του.
31Ιουλιου 2005.
Αρης Αναγνος ( Αναγνωστοπουλος) Κινητο 4478 34865 668 προσωρινα, Ξενοδοχειο Απολλων, Καβουρι Στις ΗΠΑ 8124 West Third Street Los Angeles, Ca. 90048, USA phone 323 658 1037
5 comments:
Απρόσβλητος από την αλήθεια ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ (Παντείου) Γιανναράς συνεχίζει να αναφέρεται σα να μη συμβαίνει τίποτα στο διπλό φιάσκο των φημολογιών που ο ίδιος διέδωσε για τον Κίσσινγκερ και κάποιον Daniel Fried (λεπτομέρειες στο αρχικό link). Μόνο υβρίζει, πολύ δακρύβρεκτα και στυλιζαρισμένα είναι η αλήθεια, αυτούς που τόλμησαν να αποκαλύψουν τις ανακρίβειές του.
Στο ίδιο τεύχος της Καθημερινής (19/6/05) ο εμπλεκόμενος στο φιάσκο, επίσης Καθηγητής Παντείου, Π. Ήφαιστος προβάλει το εξής ατράνταχτο επιχείρημα σε αυτούς που αμφισβητούν την ύπαρξη / αυθεντικότητα της δήλωσης Fried:
Και που ξέρετε ότι δεν το είπε; (!!!)
Φοβερή επιχειρηματολογία από τον Καθηγητή Παντείου. Άρα μπορούμε να αποδίδουμε την οποιαδήποτε δήλωση στον οποιoδήποτε και μετά πρέπει οι άλλοι να αποδεικνύουν τι είπε και δεν είπε.
Αμα τέτοιες "μορφές" διδάσκουν στα ελληνικά πανεπιστήμια, δεν είναι απορίας άξια η ποιότητα του προϊόντος που παράγουν αυτά τα ιδρύματα.
Ο Γιανναράς είναι μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις της τελευταίας δεκαετίας.
Αναρωτιέμαι αν εμείς δεν τον είχαμε καταλάβει καλά ή αν αυτός άλλαξε στην πορεία...
ΕΤΟΣ 50ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ: 16423 Κυριακή, 3 Ιουλίου 2005
Τυπώστε το άρθρο
Στείλτε το με e-mail
Το αμερικανικό πάρε-δώσε με την Τουρκία
Του Μάριου Ευρυβιάδη
Η αμερικανική Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Daniel Fried, που σήμερα έχει τομέα ευθύνης την περιοχή μας, ουδέποτε έκανε δημόσια δήλωση για το Κυπριακό σε συνάντηση στις 26/05/2003 που συσχετίζει το Σχέδιο Ανάν με ένα αμερικανο-τουρκικό αλισβερίσι γύρω από τον πόλεμο στο Ιράκ. Η κατά την Ουάσινγκτον αμφισβητημένη δήλωση του Fried, που έγινε σε ομάδα Ελληνο-Αμερικανών, έχει ως εξής: «Οταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση των στρατιωτών μας μέσα από το έδαφός της στο Βόρειο Ιράκ της προσφέραμε (δυο) κίνητρα, αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές και πιστώσεις και την Κύπρο υπό την μορφή του Σχεδίου Ανάν».
H θέση της αμερικανικής Κυβέρνησης, ως επίσημη τοποθέτηση, είναι μεν κατανοητή όχι όμως και σεβαστή, όπως έχω ήδη εξηγήσει (βλ. απαντητική μου επιστολή στην «Καθημερινή» 17/05/05) αλλά θα επεκταθώ και παρακάτω, διότι συγκρούεται με την αλήθεια και την πραγματικότητα της ακολουθούμενης από τους Αμερικανούς πολιτική στο Κυπριακό της οποίας κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι σήμερα ο ανώδυνος για τις ΗΠΑ κατευνασμός των μιλιταριστών της Άγκυρας, σε βάρος όμως της Κύπρου και του λαού της.
Η τοποθέτηση των Αμερικανών τροφοδότησε, όπως εξάλλου ήταν αναμενόμενο, μια καμπάνια αμφισβήτησης της αλήθειας στην Ελλάδα που μεταφέρθηκε και στην Κύπρο μέσω των γνωστών υπογείων διαδρόμων που δημιούργησαν οι Ελλαδίτες εκσυγχρονιστές, εναντίον όλων, συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντα, που χρησιμοποίησαν τη δήλωση Fried στο πλαίσιο προσπάθειας ερμηνείας της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή μας.
Κατά τους οργανωτές της καμπάνιας, όλοι εμείς που έχουμε χρησιμοποιήσει τη δήλωση Fried, συμπεριλαμβανομένου και του Aris Anagnos, γνωστού πολιτευτή και επιχειρηματία από την Καλιφόρνια που την πρωτοδημοσιοποίησε, αποτελούμε μέρος ενός καλά οργανωμένου διεθνούς χαλκείου κατασκευής και διασποράς ψευδών ειδήσεων, καθοδηγούμενοι από διάφορα εθνικιστικά και άλλα ανομολόγητα πάθη, ιδεοληψίες και συμπλέγματα διαφόρων μορφών. Ο προφανής σκοπός και στόχος του χαλκείου μας, απ' όσα μας καταλογίζουν, είναι να πλήξουμε την αξιοπιστία όλων που ανιδιοτελώς εργάζονται και στις δυο μεριές του Ατλαντικού για να μας λύσουν τα διάφορα προβλήματά μας και για τα οποία φταίνε αποκλειστικά και μόνο τα πάθη μας και το κακό μας το κεφάλι. Εκτός όμως από αχάριστοι είμαστε και αποτελεσματικά δαιμόνιοι, όπως αποδεικνύει το περί Fried χάλκευμά μας. Σε κάποια φάση, λοιπόν, μεταξύ της αμερικανο-βρετανικής επίθεσης κατά του Ιράκ και της απόρριψης του Σχεδίου Ανάν, συγκεντρωθήκαμε, οργανωθήκαμε ως χαλκείο, επιλέξαμε κατόπιν ενδελεχούς έρευνας και μελέτης του χαρακτήρα του τον κ. Fried, που υπηρετούσε τότε σε νευραλγική θέση στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ με αρμοδιότητες το Κυπριακό και τα ελληνο-τουρκικά, ως τον πιο κατάλληλο και αποφασίσαμε να του αποδώσουμε τα παραπάνω κατασκευασθέντα από εμάς.
Επιπλέον όλα τα μέλη του χαλκείου, από την Καλιφόρνια μέχρι τη Λευκωσία, καθορίσαμε συγκεκριμένους ρόλους και μεθοδεύσεις, επιλέξαμε κατάλληλους χρόνους ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες ώστε να έχουμε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα και την κατάλληλη στιγμή, μπάμ, κτυπήσαμε τα αχάπαρα και αθώασ θύματά μας και διαβάλαμε τη φήμη των ΗΠΑ. Τύφλα να 'χει ο μεγάλος δάσκαλός μας Γκέμπελς, τύφλα να 'χουν οι άνθρωποι του τσάρου που κατασκεύασαν τα «Πρωτόκολλα του Σιωνισμού», με τους οποίους μας παρομοίωσαν, τύφλα να 'χει η πάλαι ποτέ KGB, τύφλα να 'χουν οι CIA, MI-6, MIT, MOSSAD και το Office of Special Operations του Πενταγώνου. Τύφλα να έχουν όλοι μαζί και ξεχωριστά. Τους φορέσαμε όλους γυαλιά ή, κατά τους αθηναΐζοντες, τους κάναμε «ρόμπα». Αποδείξαμε τη γύμνια τους με μια και μόνο θεαματική μας κίνηση, εμείς το από την Καλιφόρνια ορμώμενο χαλκείο. Χαλάλι μας λοιπόν τα πολλά ή λίγα που πήραμε, πέρα βέβαια της αρρωστημένης μας σοβινιστικής ευχαρίστησης που απολαύσαμε βλέποντας τους αγαθούς παράγοντες της διεθνούς ηθικής να τρέχουν να περιορίσουν το κακό που κάναμε.
Επειδή γράφοντας έρχονται οι ιδέες, προτίθεμαι να εισηγηθώ στον αρχηγό μας κ. Anagnos, μέσα στο πνεύμα πάντοτε του νεοφιλελευθερισμού, των ιδιωτικοποιήσεων και του outsourcing που μαζί όλα στοχεύουν στο υψηλό αγαθό της ελευθερίας (φτιάχτηκε για την προώθησή της και Δίκτυο Ελευθερίας στην Αθήνα) να προσφέρουμε τις αποδεδειγμένα πλέον υπηρεσίες του καλιφορνέζικου χαλκείου μας σε ενδιαφερόμενα κράτη, κρατικούς, ημικρατικούς οργανισμούς και φορείς, σε μη κυβερνητικές οργανώσεις ή ακόμη και σε άτομα τόσο της «κοινωνίας των πολιτών» όσο και αυτής των «κολλητών» και, πάντοτε, με τις χαμηλότερες τιμές της αγοράς.
Επί του προκειμένου είναι «λογικά» αδύνατο -αυτός είναι ο ισχυρισμός της διάψευσης- ένας έμπειρος διπλωμάτης (και πρώην πρέσβης στην Πολωνία) όπως ο κ. Fried να διέπραξε μιας τέτοιας ολκής διπλωματική γκάφα (diplomatic gaffe - η ύπαρξη και μόνο της φράσης diplomatic gaffe πρέπει να μας λέει κάτι) και μάλιστα μπροστά σε Ελληνο-Αμερικάνους. Και όμως, η δήλωση Fried είναι τόσο «λογικά» αδύνατη όπως «λογικά» αδύνατο υπήρξε και το γεγονός της ομότεχνης τους πρέσβειρας στο Ιράκ, April Gillespie, να είχε πει στον Ιρακινό δικτάτορα Σαντάμ, λίγες μέρες πριν την εισβολή στο Κουβέιτ, ότι η χώρα της δεν λάμβανε θέση στο ζήτημα των εδαφικών διαφορών ανάμεσα στο Ιράκ και το Κουβέιτ. Την τοποθέτηση αυτή ο Σαντάμ εξέλαβε ως «πράσινο φως» από την Ουάσινγκτον για την εισβολή, «λογικό» επακόλουθο της οποίας είναι η σημερινή κατοχή του Ιράκ από τις ΗΠΑ. Και όπως «λογικά», επίσης, δεν μπορούσε να είχε πει ο Henry Kissinger στον caudillo Augusto Pinochet της Χιλής, αμέσως μετά το πραξικόπημα και το όργιο αίματος κατά αθώων που το ακολούθησε, να κάνει ο Pinochet στη Χιλή ότι έπρεπε να κάνει αλλά να το κάνει γρήγορα.
Και είναι βέβαια «παράλογο» και «αδιανόητο» δυο χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Kissinger, μαζί με τον πρόεδρο Ford, να είχαν τηρήσει ανάλογη στάση απέναντι σε ένα άλλο caudillo, τον Σουχάρτο της Ινδονησίας, όταν τον επισκέφθηκαν επίσημα στις 7 Δεκεμβρίου 1975. Τότε, σε δημόσια δήλωσή του ο Κissinger είπε ότι η χώρα του κατανοεί τη θέση της Ινδονησίας αναφορικά με το Ανατολικό Τιμόρ, για να ακολουθήσει, την ίδια μέρα και λίγες μόνο ώρες μετά την αποχώρηση των Kissinger-Ford, η εισβολή και οι σφαγιασμοί στο Ανατολικό Τιμόρ.
Αποφεύγω την όποια αναφορά στη γνωστή διπρόσωπη πολιτική του Kissinger έναντι στο χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο και στην τουρκική εισβολή, ούτε και κάνω μνεία του τι προηγήθηκε και ποια αξιοπιστία πρέπει να προσδίδεται σε επίσημα διαγγέλματα, επίσημες δηλώσεις, επίσημες τοποθετήσεις στο Κογκρέσο και τον ΟΗΕ, καθώς επίσης σε εκθέσεις, καταγγελίες και επίσημες διαψεύσεις, και όλα τα σχετικά και συναφή γύρω από τα δρώμενα στο Ιράκ σήμερα.
30 δις δολάρια η δωροδοκία και άλλα ανταλλάγματα
Η δήλωση Fried περιγράφει πραγματολογικά επαληθεύσιμα γεγονότα, με επίκεντρο το πάρε-δώσε μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας ώστε να εμπλακεί η Τουρκία στον πόλεμο κατά του Ιράκ. Επ' αυτού υπεγράφη συγκεκριμένη συμφωνία (Memorandum of Understanding) τον Φεβρουάριο, ενώ ήδη στο US CENTCOM στη Φλώριδα (αρχηγείο των Αμερικανών για τον πόλεμο στο Ιράκ) ευρίσκετο εγκατεστημένο και λειτουργούσε τουρκικό επιτελείο (Turkish Operational Planning Team-OPT) για συντονισμό.
Σε ενίσχυση των παραπάνω και όπως έγραψε ο δημοσιογράφος με έδρα την Ουάσινγκτον, Timothy Noah (The S late, March 3, 2003) «για να εξασφαλιστεί η συμφωνία της διακίνησης αμερικανικών δυνάμεων μέσω Τουρκίας, η αμερικανική κυβέρνηση συμφώνησε να καταβάλει ένα ποσό μέχρι 30 δις δολάρια ως δωροδοκία (bribe) και υποσχέθηκε και ορισμένα άλλα ανταλλάγματα ("certain bargains") στην Άγκυρα τα οποία δεν έχει διάθεση να αποκαλύψει». Μέρος των άλλων "certain bargains" αφορούσαν ασφαλώς στο περιεχόμενο της δήλωσης Fried, άλλα στο μέλλον του Ιράκ και το ρόλο της Τουρκίας και άλλα στις δεσμεύσεις της Ουάσινγκτον ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.
Μετά τη γνωστή αμερικανο-τουρκική ρήξη λόγω του κουρδικού ζητήματος στο Ιράκ και παρά τις αντιδράσεις στο Πεντάγωνο (που συνεχίζονται μέχρι σήμερα) κατά της Τουρκίας, επικράτησε η άποψη του Υπουργείου Εξωτερικών ότι θα πρέπει πάση θυσία να γίνει συντήρηση στις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις μέχρι την άρση της «παρεξήγησης». Και επειδή οι Αμερικανοί ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να ενδώσουν στις τουρκικές επεκτατικές απαιτήσεις στο Β. Ιράκ, ο πιο ανώδυνος τρόπος ("cost free" είναι η φράση που χρησιμοποιούν οι γραφειοκράτες του State Department) κατευνασμού των caudillos της Άγκυρας, είναι να συνεχίζουν να τους προσφέρουν γην κα ύδωρ στην Κύπρο με τις γνωστές πλέον σε όλους μας μεθοδεύσεις. Αυτή είναι σήμερα η πολιτική των Αμερικανών στην Κύπρο, η οποία κατάντησε να ανταγωνίζεται σε απολογητισκό ύφος αλλά και ουσία τη βρετανική, αναφορικά με την τουρκική κατοχή μέρους ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους το οποίο δεν εχθρεύεται τη χώρα τους. [Ακόμη ένα χαλκείο: κατά τον Ελληνο-Αμερικάνο Gene Rossides, ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία αποκάλυψε σε ομάδα Ελληνο-Αμερικανών που τον επισκέφθηκε πρόσφατα, ότι έχει οδηγίες από το υπουργείο του να μην κάνει αναφορά στη λέξη εισβολή (invasion) όταν μιλά για την τουρκική επιδρομή του 1974.]
Είναι δηλαδή τόσο δύσκολο για τους διπλωμάτες της Αμερικής, μιας χώρας που ιστορικά έχει υποστηρίξει την αυτοδιάθεση των λαών και η οποία καταπολέμησε τον αποικισμό, να κατανοήσουν ότι Βρετανοί και Τούρκοι, ως γνήσιοι συνεχιστές των επαίσχυντων παραδόσεών τους, θέλουν να επιβάλουν ένα νέο-αποικιακό καθεστώς επί της Κύπρου και ότι χωρίς τη δική τους στήριξη και αρωγή κάτι τέτοιο θα ήταν καταδικασμένο; «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε αλήθεια» (AMICUS PLATO, SED MAGIS AMICA VERITAS).
* Υ.Γ Την επόμενη Κυριακή από τη στήλη αυτή θα αποκαλύψω το παρασκήνιο μιας ακόμη «πλαστής» είδησης που φέρει τον πρόεδρο Reagan, παρουσία του προέδρου Κυπριανού στο Λευκό Οίκο, να διατάσσει να ξεκουμπιστούν τα τουρκικά στρατεύματα από την Κύπρο.
H AΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Στην ΑΥΓΗ της 18-6-2005 δημοσιευθηκε ένα αρθρο από καποιον κ. Διονυση Γιουσετη, αναφορικα με την τερατογεννηση του Σχεδιου Αναν. Στην εξυπηρετηση οποιονδηποτε ντοπιων η ξενων συμφεροντων αντιπροσωπευει, αντι να κανει το καθηκον του ως αρθρογραφος και να ανιχνευσει την αληθεια, ο κ. Γιουσετης καταφευγει στην ευκολη λυση των εξυβρισεων και ανυποστατων κατηγοριων.
Ο κ. Γιουσετης με αποκαλει «εθναμυντωρα, βραδυφλεγη, βραδυνοο» και ουσιαστικα ψευτη. Από όλα αυτά, δεχομαι μονο τον χαρακτηρισμο του εθναμυντωρα. Παραγματικα, ως Ελληνας στρατιωτης, πολεμησα για την πατριδα στο δευτερο παγκοσμιο πολεμο και αντιμετωπισα τις σφαιρες του εχθρου, πραγμα που ισως να μην εχει κανει ο κυρ Διονυσης.
Από τον καιρο που μεταναστευσα στην Αμερικη μεταπολεμικα και εγινα Αμερικανος πολιτης, εξακολουθησα τον αγωνα για την Ελλαδα με πολιτικα μεσα. Σε συνεργασια με αλλους ομογενεις , ως μελη του Ελληνοαμερικανικου Συμβουλιου, κανουμε συνεχως επαφες με μελη του κογκρεσου και προσπαθουμε νε τους πληροφορησουμε και να τους πεισουμε ότι μια ανεξαρτητη, δημοκρατικη και ισχυρη Ελλαδα εξυπηρετει τα αμρικανικα συμφεροντα πολύ περισσοτερο παρα μια επιθετικη, επεκτατικη, στρατοκρατουμενη και καταπιεστικη Τουρκια που είναι εστια ανωμαλιας στην περιοχη. Αυτές οι προσπαθειες κορυφωθηκαν με την τουρκικη εισβολη της Κυπρου, που ηταν όχι μονο μια επιθεση εναντιον του Ελληνισμου αλλα και βαναυση παραβαση της ειρηνης, του διεθνους δικαιου και βασικων ανθρωπινων δικαιωματων. Τετοιες προσπαθειες ομογενων Αμερικανων εχουν αποκαλεσθει το ελληνικο λομπυ, που αποτελειται από εθελοντες και είναι ανιδιοτελες, εν αντιθεσει με το τουρκικο λομπυ.,το οποιο λαβαινει μεγαλα ποσα από την τουρκικη κυβερνηση και χρησιμοποιει επαγγελματιες.
Υπ΄αυτην την ιδιοτητα ημουν παρων και μαλιστα, κρατησα και σημειωσεις, σε μια συγκεντρωση Ελληνοαμερικανων που ελαβε χωρα στην Ουασιγκτον στιε 11-12 Ιουνιου 2003. Μεταξυ αλλων προσωπικοτητων που εκαναν παρουσιασεις , ηταν και οκ.Ντανιελ Φριντ, ανωτερος αξωματουχος του Σταιητ Ντεπαρτμεντ, απεσπασμενος προσωρινα στο εθνικο συμβουλιο ασφαλειας εκεινη την περιοδο. Στις 12 Ιουνιου (αλλου αυτή η ημρομηνια εχει αναφερθει κατά λαθος ως 26 Ιουνιου, αλλα δεν αλλαζει την ουσια.) , ο κ Φριντ ειπε μεταξυ αλλων το εξης, επι λεξει : «όταν προσπαθουσαμε να πεισουμε την Τουρκια να επιτρεψει το περασμα των στρατευματων μας απο το εδαφος της προς το Βορειο Ιρακ, της προσφεραμε δυο κινητρα, έναν αριθμο δισεκατομμυριων σε δανεια και παροχες, και την Κυπρο υπο την μορφη του Σχεδιου Αναν.» Καταπληκτος,μολις δοθηκε η ευκαιρια, υπεβαλα την ακολουθη ερωτηση στν κ, Φριντ: επαναλαμβανοντας τη δηλωση του, προσεθεσα: «όταν η Τουρκια αρνηθηκε το περασμα των αμερικανικων στρατευματων, αποσυρατε τα το ένα κινητρο, τα δισεκατομυρια δολλαρια, γιατι δεν αποσυρατε και το άλλο κινητρο, το Σχεδιο Αναν;» Ο κ. Φριντ ειχε την ευκαιρια να πει: κυριε, με παρεξηγησατε, δεν με καταλαβατε καλα, δεν εννοουσα να πω αυτό που λετε. Η απαντηση του ηταν απλως: « Όχι ,Όχι, το Σχεδιο Αναν είναι το μονο πανω στο τραπεζι», εννοωντας υπο συζητηση.
Τωρα η δηλωση του κ, Φριντ δεν ηταν ουτε προκλητικη, ουτε αδιακρισια, ουτε αποκαλυψη κρατικου μυστικου. Εξεφραζε απλως την κεχαραγμενη πολιτικη της αμρικανικης κυβερνησης. Στις 26 Φεβρουαριου, σχεδον τεσσερεις μηνες πριν τη δηλωση Φριντ, η δημοσιογραφος Τζουντη Ντεμπσεη, εφραφε στην εγκυρη εφημεριδα Φινανσιαλ Ταημς το εξης: «Ανωτερα στελεχη της κυβερνησης Μπους εχουν προτεινει στους Τουρκους στρατιωτικους ποιο ευνοικους ορους στο πακετο των Ενωμενων Εθνων για τη Βορεια Κυπρο, σε ανταλλαγμα της τουρκικης συνεργασιας για την παροχη βασεων και υλικης υποστηριξης για τον πολεμο εναντιον του Ιρακ υποτην ηγεσια των ΗΠΑ» Και παρακατω, στο ιδιο αρθρο, αναφερεται: «Διπλωματικες πηγες αναφερουν ότι οκ. Αναν θα προτεινει τροποποιησεις, δινοντας περισσοτερο εδαφος στους Τουρκοκυπριους, αυξανοντας τον αριθμο των αποικων που μπορουν να παραμεινουν, και αλλοιωνοντας τον αριθμο των ελληνικων και τουρκικων στρατευματων που θα βασιζονται στο νησι, το οποιο προκειται να αποστρατικοποιηθει.»¨
Η δηλωση του κ. Φριντ μπορει να περασε απαρατηρητη από την αμερικανικη κοινη γνωμη, η οποια ειναι συνηθισμενη στην φιλοτουρκικη πολιτικη των κυβερνησεων των ΗΠΑ.Οι περισσοτεροι Αμερικανοι, στη χωρα αυτή των μεγαλων διαστασεων, δεν ενδιαφερονται για τα προβληματα μιας μικρης μακρυνης χωρας σαν την Κυπρο.
Εμεις όμως, ως μελη του Ελληνοαμερικανικου Συμβουλιου, δεν κρατησαμε τη δηλωση του κ.Φριντ μυστικη.. Αμεσως μετα τις 12 Ιουνιου αρχισαμε επαφες με μελη του κογκρεσου, ξεσκεπαζοντας το Σχεδιο Αναν γι’ αυτό που είναι, δηλαδη κατευνασμος της Τουρκιας, για κατι στο οποιο δεν ανταποκριθηκε η Τουρκια. Χρησιμοποιησαμε τη δηλωση Φριντ ως τεκμηριο μιας αδικης πολιτικης. Δωσαμε τη μαχη εκει που επιανε τοπο, στο κογκρεσο, και όχι στον ελληνικο τυπο, οπου ο βραδυφλεγης κ.Γιουσετης μολις τελευταια ανκαλυψε τη δηλωση Φριντ.
Αλλα υπαρχει και άλλος λογος για την εντατικη αμερικανικη πιεση υπερ του Σχεδιου Αναν. και αυτό ηταν ότι πλησιαζε η Ιη Μαιου2004 , ημερα της ενταξης της Κυπριακης Δημοκρατιας στην Ευρωπαικη Ενωση. Ηταν φανερο ότι το Κυπριακο επρεπε να λυθει παση θυσια, καθ’οποιονδηποτε τροπο για να μην είναι εμποδιο στην εναρξη των ενταξιακων διαπραγματευσεων με την Τουρκια.
Είναι πασιγνωστο ότι από χρονια τωρα, οι ΗΠΑ προωθουν με κάθε τοπο την ενταξη της Τουρκιας στην ΕΕ. Ο λογος είναι ότι η Τουρκια στην ΕΕ θα είναι ο δουρειος ιππος ο οποιος θα εξασθενησει την ΕΕ ώστε να μην απειλειται η απολυτη κυριαρχια της υπερδυναμης.
Οποιος εξετασει το Σχεδιο Αναν που προεβλεπε την Τουρκοποιηση της Κυπρου, την συτριπτικη του μεροληψια υπερ των Τουρκοκυπριων και της Τουρκιας, την νομιμοποιηση της εισβολης και της κατοχηςτην παραβιαση ανθρωπινων δικαιωματων και του διεθνους δικαιου, θα πρεπει αντικειμενικα να συμπερανει ότι αυτό το σχεδιο δεν είναι ουτε δικαιο ουτε βιωσιμο. Ευτυχως, ο Κυπριακος λαος το απερριψε με συντριπτικη πλειοψηφια. Μαλιστα, 68% ολων των Κυπριων, συμπεριλαμβανομενων και των κατεχομενων και των αποικων, το καταψηφισε..
Οσοι είναι διατεθημενοι να θυσιασουν την Κυπρο για να τελειωσει η φασαρια, θα πρεπει να λογαριαζουν ότι μετα την Κυπρο ερχονται τα Ιμια, και μετα οι γκριζες ζωνες, η διχοτομηση του Αιγαιου και αλλα καλα.
Νομιζω ότι οκ. Γιουσετης πρεπει να ζητησει συγγνωμη από τους αναγνωστες του.
31Ιουλιου 2005.
Αρης Αναγνος ( Αναγνωστοπουλος)
Κινητο 4478 34865 668 προσωρινα, Ξενοδοχειο Απολλων, Καβουρι
Στις ΗΠΑ
8124 West Third Street
Los Angeles, Ca. 90048, USA phone 323 658 1037
Post a Comment