Σε φυλάκιση 6 ετών καταδικάστηκε ο Ιρανός σκηνοθέτης Τζαφάρ Παναχί

Σε φυλάκιση 6 ετών καταδικάστηκε για πολιτικούς λόγους από τα Ιρανικά δικαστήρια ο μη καθεστωτικός Ιρανός σκηνοθέτης Jafar Panahi. Επιπλέον, το δικαστήριο με την σπάνιου πρωτογονισμού απόφασή του απαγορεύει στον βραβευμένο σκηνοθέτη να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο ή να μεταβεί εκτός Ιράν για 20 χρόνια.
Υπογράψτε παρακάτω στις δύο εκστρατείες / εκκλήσεις για την απελευθέρωση του φυλακισμένου σκηνοθέτη:
http://www.petitiononline.com/FJP2310/petition.html
http://www.ipetitions.com/petition/solidarite-jafar-panahi/

Χριστούγεννα με το ΚΚΕ...

Στη ΝΕΤ, το βράδυ των Χριστουγέννων, ο εθνικός τηλε-γλεντζές Παπαδόπουλος είχε καλεσμένους μεταξύ άλλων τους Σταμάτη Κραουνάκη και Γρηγόρη Βαλτινό που επιδόθηκαν σε ένα εμετικό, ιδίως για τέτοια μέρα, καλλιτεχνικά-ντυμένο, εθνικοσοσιαλιστικό παραλήρημα, για το πως οι κακοί ξένοι (ξέρετε, ΔΝΤ κτλ.) μας επιβουλεύονται και μας ζηλεύουν και θέλουν να υποδουλώσουν εμάς και τα νησιά μας.
Μπράβο Αλέκα! Εισοδισμός και στα Χριστούγεννα!

Εσείς, θα μπορούσατε να φανταστείτε τη ζωή σας χωρίς...;

Μια ακόμη απόδειξη του πόσο ξεκομμένοι από την κοινωνία και την πραγματική ζωή είναι οι συνδικαλιστές / συνδιοικητές των ΔΕΚΟ.

Απελευθερώθηκε ο Kareem!

Ο Αιγύπτιος blogger που είχε συλληφθεί και φυλακιστεί πριν 4 χρόνια γιατί είχε εκφραστεί αρνητικά για το ισλάμ και τον Πρόεδρο της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ απελευθερώθηκε πριν λίγες μέρες, αφού πρώτα τον ξανασυνέλλαβαν (χωρίς δίκη) και τον έδειραν...

Με προχθεσινή του ανακοίνωση ευχαριστεί όσους του συμπαραστάθηκαν.

This isn't Greece!

Ένας ακόμη σκιτσογράφος που (έστω και από σπόντα) ασχολήθηκε μαζί μας! Και μάλλον μας έχει παρεξηγήσει - φανταζόμενος διάφορα θετικά για τη διοίκηση και τους πολιτικούς μας.
(Από τον πολύ καλό, βαθυστόχαστο και ιστορικό Doonesbury, εδώ.)

"Δικαστική παρενόχληση" του Τάκη Μίχα

Ανακοίνωση της διεθνούς, δημοσιογραφικής ΜΚΟ "Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα" για την αγωγή για δήθεν συκοφαντική δυσφήμιση κατά του έλληνα δημοσιογράφου Τάκη Μίχα.
Καταγγέλεται "δικαστική παρενόχληση" του δημοσιογράφου και για μια ακόμη φορά εκφράζεται η έκπληξη μιας διεθνούς οργάνωσης για τον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού δικαστικού συστήματος.

Ορισμένοι απεργοί πείνας είναι λιγότερο αριστεροί από άλλους...

...και περισσότερο νεκροί.
Ίσως γι'αυτό δεν έχουν την τύχη να πολυασχολούνται μαζί τους τα ελλαδικά ΜΜΑ.
Διαβάστε για τον νεκρό απεργό πείνας, θύμα της σοσιαλιστικής πολιτικής του αντι-συνταγματάρχη, πρώην αποτυχημένου πραξικοπηματία Ούγκο Τσάβες...

ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ σημειώσατε 1

Σχετικά με την απόφαση της κυβέρνησης να επιτάξει τα φορτηγά και τα βυτιοφόρα και να επιστρατεύσει τους οδηγούς-ιδιοκτήτες τους το ΚΚΕ δήλωσε πως «Η κατάπτυστη απόφαση της κυβέρνησης αποδεικνύει ότι το μόνο που της απομένει να κάνει, είναι το άνοιγμα των τόπων εξορίας», αποδεικνύοντας ότι ζεί ως κόμμα πίσω στο 1967.
Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ "μίλησε για κλιμάκωση του Ιουλιανού πραξικοπήματος", πηγαίνοντάς μας πίσω στο 1965.
Άρα, στο διαγωνισμό οπισθοδρομισμού και απομάκρυνσης από την πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται, με διαφορά 2 χρόνων!

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η αφίσα της Φιλελεύθερης Συμμαχίας και η ΔΑΚΕ

Πολλοί αναζήτησαν χθες, μετά από δημοσίευμα της Καθημερινής, την αφίσα της Φιλελεύθερης Συμμαχίας με τον Τσίπρα και την οικονομική του σύμβουλο...

Δεν είδαμε όμως κανέναν να αναρωτιέται γιατί το ανθρωπάκι είναι γαλάζιο. Η απάντηση δίνεται παρακάτω, στην αφίσα και την ανακοίνωση της ΔΑΚΕ:

Η κυβέρνηση των εντολοδόχων της Τρόικα, της αναξιοπρεπούς για τη χώρα υποτέλειας στο Δ.Ν.Τ. και της μεγάλης κρίσης εξαιτίας της χρεοκοπίας της πολιτικής της, έχασε όλες τις κοινωνικές ομάδες και τάξεις πλην του ΣΕΒ. Ένα ολόκληρο σύστημα πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής αντίληψης διαλύεται.
Κανένα πλέον επιχείρημα όσο και αν είναι λογικό δεν είναι δυνατόν να προβληθεί για να σταματήσει την οργή και το αίσθημα αδικίας, όχι μόνο αυτών που βγαίνουν στο δρόμο και είναι πρωτόγνωρα πολλοί, αλλά και της λεγόμενης "σιωπηλής πλειοψηφίας".
Ο κόσμος έχει γίνει ένα καζάνι που βράζει και που είναι στα όρια να εκραγεί. Αυτό δείχνει ότι η κυβέρνηση και αναλογικά τα υπόλοιπα κόμματα, έχουν χάσει και τη λεγόμενη νομοταγή τάξη, η οποία πειθαρχούσε στα πλαίσια εφαρμογής των νόμων, ακόμα και όταν διαφωνούσε.
...

Δυστυχώς η κυβέρνηση της Ελλάδος δεν κατανοεί ότι η οικονομία δεν σώνεται με ανθρωποθυσίες, ούτε με άγριες περικοπές εργασιακών δικαιωμάτων, οι οποίες εξάλλου δεν ευνοούν ούτε τις αγορές, ούτε την ανάπτυξη, απεναντίας βαθαίνουν ακόμη περισσότερο την κρίση.
Το Δ.Ν.Τ. που σήμερα κάνει κουμάντο, παρά την άθλια τεχνολογία του, οδηγεί το σύστημα σε πλήρη κατάρρευση και τους πολίτες, στο σύνολό τους σχεδόν, στους δρόμους με απρόβλεπτες κοινωνικές εκρήξεις και ο ελληνικός λαός ψάχνει να βρει σε ποιόν έδωσε την εντολή να κυβερνήσει τη χώρα !!!


ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ
ΩΡΑ 10 πμ

http://www.dakenet.gr/showpress.asp?id=220

Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία, ζήτω η νέα ΚουΚουΕδοκρατία...
Πρόσεξτε από πάνω πως οι αμόρφωτοι συνδικαλισταράδες μπερδεύουν την "τεχνογνωσία" με την "τεχνολογία" (την οποία όμως μπορούν να κρίνουν, Αυτοί οι Αμόρφωτοι, πως είναι "άθλια"...)

Νέοι φόροι... αλά Γαλλικά

Το τραγικό είναι ότι μας το έστειλε ένας φίλος, νομίζοντας πως είναι αστείο... Είναι;

( www.LesContribuables.org )

Ώρα για συνταγματική αναθεώρηση

Παρόλο που παλαιότερα έχουμε, ορθά, κατηγορήσει τον Χρ. Γιανναρά για κάποιες εμμονές / κολλήματά του που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα (π.χ. το παραμύθι με τον Κίσσινγκερ που θέλει να υποδουλώσει τους Έλληνες!), αξίζει να διαβάσετε το άρθρο του στη σημερινή Καθημερινή: Ώρα για Συντακτική Εθνοσυνέλευση.

Επίσης, μελετήστε το σάιτ "Αναθεώρηση" και το μπλογκ "Συνταγματική Αναθεώρηση".

Η Δράση καταδικάζει τους τυχοδιώκτες

Η Δράση καταδικάζει τους τυχοδιώκτες

Προδοσία! Ξεπουλάνε το Ολυμπιακό Στάδιο

...του Λονδίνου οι άθλιοι Άγγλοι!
Χα, χα!

Πόσοι βλάκες κου-κου-έδες διαβάσατε τον τίτλο και τρέξατε αγριεμένοι;

H ΔΡΑΣΗ για την παράνομη δραστηριότητα του ΠΑΜΕ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 28/04/2010

Τις τελευταίες μέρες το ΠΑΜΕ, οργάνωση ελεγχόμενη από το ΚΚΕ, χωρίς καμία συνδικαλιστική νομιμοποίηση, προβαίνει σε πράξεις προδήλως έκνομες, με μεγάλες οικονομικές επιπτώσεις. Συγκεκριμένα, με καταλήψεις λιμανιών, απαγόρευση απόπλου και κατάπλου πλοίων, καταλήψεις ξενοδοχείων, το ΠΑΜΕ επιδιώκει να δοθεί η εντύπωση προς τον υπόλοιπο κόσμο ότι στην Ελλάδα έχει καταλυθεί η έννομη τάξη, οι τουρίστες είναι ανεπιθύμητοι, το κράτος δεν λειτουργεί.

Προφανώς η οργάνωση θεωρεί ότι αν αποτραπεί η κατάρρευση της χώρας, θα χαθεί μια ευκαιρία να επιβάλουν διά της βίας τη λεγόμενη «δικτατορία του προλεταριάτου».

Η Δράση θεωρεί ότι αυτές τις δύσκολες και ιστορικές στιγμές για τον τόπο, κάθε ελεύθερος και δημοκρατικά σκεπτόμενος πολίτης οφείλει να καταδικάζει οποιονδήποτε ταυτίζει τα συμφέροντά του με την αποτυχία διάσωσης της χώρας. Πολλώ δε μάλλον εάν σκοπός του είναι και η επιβολή καθεστώτος φαιού, κόκκινου, ή οποιουδήποτε χρώματος φασισμού. Επίσης εκφράζει τη βαθιά απορία της για την αδράνεια της αστυνομίας στην οργανωμένη και συνεχή δολιοφθορά αγαθών και υπηρεσιών από την οργάνωση ΠΑΜΕ.

Ομιλία Αλέκου Παπαδόπουλου

Εδώ: http://www.apapadopoulos.gr/main/rec/sp_gr/sp146/sp146.html
Διαβάστε τη.

Σύγκλιση, έστω και εκ των υστέρων

Ενδιαφέρον μπλογκ, που κάνει αναφορά στην ανάγκη που έχουμε και εμείς επισημάνει παλαιότερα, σύγκλισης ενός κοινού μετώπου μεταξύ όλων των στοιχειωδώς εχεφρόνων πολιτικών δυνάμεων: Οικολόγοι-Πράσινοι, Δράση, Δημοκρατικοί, Φιλελεύθερη Συμμαχία κτλ...

Ψηφιακά "καθυστερημένοι" οι Έλληνες βουλευτές

Άρθρο στο Forthnet.gr, για σχετική έρευνα του Παντείου Πανεπιστημίου.

Η χαμένη δεκαετία της Ευρώπης

Ένα άρθρο του Τίτο Μποέρι, καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Bocconi του Μιλάνου και διευθυντή του Fondazione Debenedetti, που επιτέλους, λέει τα πράγματα με τ' όνομά τους και εμπεριστατωμένα, σε ότι έχει να κάνει με την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και την αποτυχία της Ευρώπης.

Europe's Lost Decade (by Tito Boeri, Project Syndicate)

Η χαμένη δεκαετία της Ευρώπης (άρθρο του Tίτο Μποέρι, Project Syndicate και μετάφραση στη Ναυτεμπορική - NAFTEMPORIKI.GR Πέμπτη, 25 Μαρτίου 2010 12:32)

Στο σύνολό της η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατέκτησε κανέναν από τους 17 ποσοτικούς στόχους που θέτει η Συνθήκη της Λισσαβόνας.

Toυ Τίτο Μποέρι

«Μην παραδέχεσαι ποτέ την ήττα σου. Όταν βλέπεις ότι δεν προλαβαίνεις έναν στόχο, απλώς μετατόπισε την προθεσμία. Αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρεις». Τον απλό αυτό κανόνα, τον οποίο εφάρμοσαν κατά κόρον οι χώρες της σοσιαλιστικής Ανατολικής Ευρώπης, χρησιμοποιούν σήμερα και οι γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες.
Στις 24 Μαρτίου 2010, αυτό που γνωρίζουν όλοι όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη θα χαραχτεί και στην ιστορία: η ΕΕ δεν πέτυχε τους στόχους οικονομικής ανάπτυξης, αποδοτικότητας και εκσυγχρονισμού που είχαν τεθεί πριν από δέκα χρόνια στη Λισαβόνα. Αντί να αναδειχθεί στην «πιο δυναμική οικονομία του κόσμου», η ΕΕ χάνει έδαφος.
Η ψαλίδα του κατά κεφαλήν εισοδήματος στην Ευρώπη των 15 (προ ένταξης των μεγαλύτερων πρώην κομμουνιστικών κρατών το 2004) σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες –οι οποίες χρησιμοποιούνται ως σημείο αναφοράς για πολλούς στόχους– παρέμεινε αμείωτη στο 30-40%, μετά από προσαρμογή στην ισοτιμία αγοραστικής δύναμης.
Στο σύνολό της η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατέκτησε κανέναν από τους 17 ποσοτικούς στόχους που θέτει η Συνθήκη της Λισσαβόνας. Όλοι οι ποιοτικοί στόχοι, οι οποίοι προστέθηκαν στην πορεία της διαδικασίας, χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για να τροφοδοτήσουν την εθνική γραφειοκρατία στο πλαίσιο της λεγόμενης «ανοιχτής μεθόδου συντονισμού». Αντί να αναζητήσει τους λόγους της γενικής αυτής αποτυχίας, η ΕΕ εκδίδει ένα έγγραφο που θέτει νέους φιλόδοξους στόχους για το 2020. Όπως φαίνεται, θα ακολουθήσουν δέκα ακόμη χρόνια με μεγαλοστομίες και ονειροπολήσεις.
Τι πήγε λάθος στη Συνθήκη της Λισσαβόνας; Βασικά, όλα –και κυρίως, η μέθοδος. Κανονισμοί χωρίς εποπτεία και μηχανισμό επιβολής δεν είναι παρά κούφιες ρητορείες. Η «αμοιβαία πίεση» που θα ασκούνταν με την ανοικτή μέθοδο συντονισμού αποδείχθηκε ένα ισχυρό εργαλείο στην επίτευξη «αμοιβαίας κάλυψης» όσον αφορά στην αιτιολόγηση της μη έγκυρης επίτευξης των στόχων.
Κατά δεύτερον, οι ίδιοι οι στόχοι ήταν εσφαλμένοι –και υπερβολικά πολλοί. Οι θαρραλέοι που επιχείρησαν να τους απαριθμήσουν κατέληξαν σε τριψήφια νούμερα. Ο μόνος λόγος που μπορεί να εξηγήσει έναν τόσο μακρύ κατάλογο είναι για να έχει κάθε κυβέρνηση τη δυνατότητα να πετύχει έναν τουλάχιστον στόχο, τον οποίο θα παρουσιάσει ως τρόπαιο στην εκάστοτε χώρα.
Επιπλέον, στους στόχους περιλαμβάνονταν κατά κύριο λόγο πολιτικές που δεν απαιτούν υπερεθνικό συντονισμό, όπως πολιτικές στον εργασιακό τομέα, την παιδική μέριμνα και το συνταξιοδοτικό. Επομένως, μιλάμε για μια ήπια μέθοδο χωρίς κυρώσεις για τις χώρες που καθυστερούσαν στη διαδικασία. Οι στόχοι, επίσης, καθορίζονταν συνήθως με βάση τα αποτελέσματα και όχι τα μέσα πολιτικής. Αυτό σημαίνει ότι μια χώρα που βρέθηκε προ ευχάριστων εκπλήξεων θα μπορούσε να πετύχει ένα στόχο χωρίς να κάνει τίποτα γιʼ αυτό.
Έχοντας υπʼ όψιν όλους τους παραπάνω λόγους, δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να καταλάβει κανείς γιατί η εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας μετατέθηκε στο 2020. Αντί να χάνει χρόνο και δημόσιο χρήμα για την κατάρτιση ή συντήρηση της γραφειοκρατίας της Λισσαβόνας, η ΕΕ θα έπρεπε να παρακολουθεί στενά τη διαδικασία επίτευξης των εν λόγω εθνικών και ευρωπαϊκών στόχων που έχουν σημαντικές επιπτώσεις για τα διάφορα κράτη μέλη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι η προστασία του περιβάλλοντος. Οι στόχοι του Κιότο για το 2012 είναι εφικτοί. Η κωλυσιεργία μιας χώρας να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις προσπάθειες των υπόλοιπων κρατών.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η διανομή ενέργειας. Η ΕΕ απέχει πολύ από την ενιαία αγορά ενέργειας, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά να επιβαρύνονται με μεγαλύτερο κόστος και χαμηλότερη αποδοτικότητα. Σε αυτό το σημείο, υπάρχει σοβαρό κίνητρο για τον καθορισμό πανευρωπαϊκών, και όχι εθνικών, στόχων και για την επιβολή κυρώσεων στις χώρες που δεν απελευθερώνουν τις αγορές τους.
Αντʼ αυτού, υπάρχουν στόχοι θα μπορούσαν να τίθενται σε επίπεδο ΕΕ για την επιβράβευση των κρατών εκείνων που συμβάλλουν σε μεγαλύτερο ποσοστό στην επίτευξή τους. Ένας τέτοιος στόχος είναι η μετανάστευση. Η Ευρώπη έχει μένει πίσω στον παγκόσμιο αγώνα ταχύτητας για την αναζήτηση ταλέντων. Η παγκόσμια ύφεση, όμως, προσφέρει μια ευκαιρία ανασχεδιασμού της γεωγραφικής κατανομής του χαρισματικού ανθρώπινου κεφαλαίου.
Με τη βοήθεια επιλεγμένων μεταναστευτικών πολιτικών και τη δημιουργία συνθηκών που ευνοούν την ανάπτυξη ταλέντων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το καθαρό ισοζύγιο «χαρισματικών μεταναστών» μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά, από τα μηδενικά ή τα αρνητικά επίπεδα στα οποία βρίσκεται σήμερα σε όλα τα κράτη της ΕΕ. Αυτή τη στιγμή, υπάρχει μια «δεξαμενή» 300 εκατομμυρίων περίπου πτυχιούχων πάνω στην οποία μπορεί να βασιστεί μια πολιτική, καθώς, σύμφωνα με ατράνταχτα στοιχεία, οι μετανάστες αυτοί ανταποκρίνονται στις μεταβολές των οικονομικών κινήτρων που παρέχονται με κριτήριο την επιλογή τόπου εγκατάστασης.
Υπό αυτή την έννοια, υπάρχουν σαφείς επιπτώσεις για τα κράτη μέλη, όχι μόνο επειδή οι καταρτισμένοι μετανάστες κατευθύνονται στις χώρες όπου υπάρχει μια κρίσιμη μάζα επαγγελματικών ευκαιριών. Οι άνθρωποι συχνά συμπεριφέρονται σαν «δυναμικά ζευγάρια» στην αναζήτηση καλύτερης εργασίας και από τα δύο μέλη του ανδρόγυνου.
Με τους δημοφιλής προορισμούς, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, να δρομολογούν περικοπές στην έρευνα και τη δημόσια εκπαίδευση και, δεδομένης της ανάγκης για αύξηση των ανώτατων φορολογικών συντελεστών, η Ευρώπη έχει μια μοναδική ευκαιρία να προσελκύσει χαρισματικούς και καταρτισμένους μετανάστες, περιορίζοντας ταυτόχρονα το κύμα εξόδου των ερευνητών από την Ευρώπη.
Η διαδικασία της «μπλε κάρτας», όπως ονομάζεται, έχει αποδειχθεί σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχής, διότι δεν παρείχε στα μεμονωμένα κράτη κίνητρο για συντονισμό των πολιτικών τους. Γιατί η βοήθεια της ΕΕ προς τους ερευνητές των κρατών μελών να μην παρέχεται υπό την προϋπόθεση της υιοθέτησης επιλεγμένων μεταναστευτικών πολιτικών; Αυτό θα ήταν το πρώτο σοβαρό βήμα προς την κατεύθυνση της σύστασης μιας ενιαίας αγοράς εργασίας στην Ευρώπη.
Εάν η Ευρώπη αποφάσιζε να κάνει τέτοια βήματα, δεν θα αποτελούσε απλώς έναν τόπο αναδιανομής, αλλά έναν τόπο όπου το περιβάλλον προστατεύεται, η ενέργεια διανέμεται αποτελεσματικά και οι δεξιότητες επιβραβεύονται στο έπακρον.
*Ο Τίτο Μποέρι είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Bocconi του Μιλάνου και διευθυντής του Fondazione Debenedetti.
Copyright: Project Syndicate, 2010

Associated Press: Misinformation about Greece

Keeping with the tradition of most Greek journalists, the Associated Press's Athens correspondent is employing cliches instead of reporting the facts. In an, otherwise balanced, article regarding today's general strike, Derek Gatopoulos tells us that :
"State-run schools, tax offices and municipalities were all closed,..."

Not quite the case! From the few people with school-age children that I know, schools were working properly, with the exception of some teachers that were on strike. And several civil service offices were working even if under-stuffed. Additionaly, it is quite often that people in the civil service take a day-off (leave) on days of strike, or that they just strike for the shake of escaping a day's work, even if that means no pay. So, for the most part, today's strike was a failure as most people saw it for what it was: just a typical "obligation" that union leaders had to go through, for the shake of their own internal politics...

Μοσχάρια Αργεντινής ...revisited

Εντωμεταξύ στην Αργεντινή εξακολουθούν να ασχολούνται με τα μοσχάρια και τα χοιρινά...:

Χοιρινό αντί...βιάγκρα προτείνει η πρόεδρος της Αργεντινής

Η πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας σε λίγες παραγράφους

Από τον Martin Hutchinson, στο Money Morning:
As Greece’s Woes Demonstrate, the Fuse Has Been Lit on the Global Debt Bomb

Δώστε μοσχάρια στο λαό!

Έχουμε αναφερθεί και παλιότερα στις αρνητικές συνέπειες που έχει η στρέβλωση του μηχανισμού των τιμών στην αγορά, μέσω πολιτικών παρεμβάσεων. Να ένα ενδιαφέρον λατινοαμερικάνικο παράδειγμα. Οι Αργεντίνοι τρώνε πάρα πολύ μοσχαρίσιο κρέας και η φιλεύσπλαχνη κυβέρνηση θέλησε να παρέμβει στην αγορά δυσχεραίνοντας τις εξαγωγές μοσχαρίσιου κρέατος προς άλλες χώρες, κρατώντας χαμηλές τις τιμές δια νόμου και παρεμβαίνοντας με κάθε βίαιο τρόπο στην αγορά. Αποτέλεσμα είναι ότι πολλοί κτηνοτρόφοι δεν έχουν πλέον ανεκτά περιθώρια κέρδους και σφάζουν ακόμη και τα θηλυκά ζώα, έτσι ώστε πολύ σύντομα να υπάρχουν λιγότερα κοπάδια και η χώρα να αναγκαστεί να προβεί σε εισαγωγές βοδινού κρέατος, για να ικανοποιήσει την ασίγαστη μοσχαροφαγία της!
(WTop.com και ΒΑexpats.org, αρχικό άρθρο από το MSNBC)